بررسی تغییرات رشدی اسکلتال و دنتال در مال اکلوژن کلاس II در گروه سنی 7 تا 12 سال

سابقه و هدف: با توجه به فراوانی نسبی افراد دارای مال اکلوژن کلاس II در جامعه، این مطالعه با هدف بررسی تغییرات رشدی دنتال و اسکلتال درمان الکوژن کلاس II در گروه سنی 7 تا 12 سال انجام گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی که با طراحی Longitudinal انجام گرفت تعداد 8 مدرسه به طور تصادفی در شهر تهران انتخاب و پس از معاینه 1886 دانش آموز 7 تا 12 ساله، 73 نفر بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. از کلیه افراد واجد شرایط یک عدد کلیشه رادیوگرافی لترال سفالوگرام تحت شرایط استاندارد و در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران تهیه گردید. پس از گذشت 2 سال امکان پیگیری 43 نفر (23 پسر و 20 دختر) فراهم شد که مجددا با شرایط قبلی از آنها رادیوگرافی تهیه شد. رادیو گرافی های دو مرحله trace و 26 پارامتر خطی و زاویه ای به منظور بررسی تغییرات رشدی دنتال و اسکلتال مورد مطالعه و بر حسب مورد با یکی از آماره های Mann-whitney, Wilcoxon, Paired t مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته ها: تحقیق بر روی 43 نفر در دو گروه دختر و پسر و در دوره سنی 7 تا 9 سال و 10 تا 12 سال انجام شد. طول قدامی جمجمه در گروه سنی 9-7 سال پسر و دختر به ترتیب به میزان 2.54±0.58 میلی متر و 2.56±1.52 میلی متر و در گروه سنی 12-10 سال به ترتیب به میزان 2±0.67 و 2.33±1.34 میلی متر افزایش یافته بود (P<0.05). طول موثر ماگزیلا در گروه سنی 9-7 سال پسر و دختر به ترتیب و به میزان 4.13±2.01 و 3.06±2.46 در گروه سنی 12-10 سال به ترتیب و به میزان 3.5±1.80 و 2.5±1.95 میلی متر افزایش یافته بود (P<0.05). طول موثر مندیبل در گروه سنی 9-7 سال پسر و دختر به ترتیب و به میزان 5.67±2.65 و 6.19±2.83 و در گروه سنی 12-10 سال 5.82±2.40 و 5.50±2.49 میلی متر افزایش می داد (P<0.05). افزایش در اندازه راموس در هر چهار گروه مورد مطالعه لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: در افراد مبتلا به مال اکلوژن کلاس II بهتر است از اطلاعات پایه در مطالعاتی که اثر دستگاه های فانکشنال یا ارتوپدیک را در درمان مال اکلوژن کلاس II مورد بررسی قرار می دهند استفاده شود.